Etappe 5

Na een idyllische dinerplek gisteren mijn tentje opgezocht. Ik dacht dat evenementen verboden waren maar hier in Drenthe niet. Om 4.00 werd ik wakker van een vogelgeluidenspel wat zijn weerga niet kent. Tjonge. Oordopjes in en toch nog even verder tukken. Ik lig niet comfortabel. Maatje voelt leger dan anders. Zal toch niet lek zijn.... Om 7 uur uit de veren. Ik doe lekker rustig aan want hoef vandaag maar 15 km. Na mijn routine loop ik maar naar de uitgang van de camping. De service van het golfkarretje bij aankomst is zo vroeg zeker nog niet on tour.

Ik kan de route meteen oppakken en loop weer helemaal alleen door velden en bossen. Beetje drassig veengebied en ze hebben daarvoor een survivalbaan aangelegd. Zo voelt het voor mij althans. Een opstapje om over een hek en drassig veld te klimmen. Dat is met zo'n backpack een gigaopgave. Ik denk dat het eruit zag alsof ik 90 was. Stijf, voorzichtig en traag. En eerst dacht ik dat het er één was. Maar nee hoor vier op een rij !

Door de bossen en daar kwamen naast de vogelgeluiden het klagelijke zoemen van de muggen bij. Alles ingespoten voor vertrek maar ze hadden het echt op mijn oren voorzien. De Deet binnen handbereik dus ook oren en haar maar even een spraybeurt gegeven. Het bankje op 7 km loop ik om die reden maar voorbij want ik wil vandaag niet het hapje van de dag zijn voor familie mug.

Pas na km 12 komen de eerste andere wandelaars voorbij. Ik heb inmiddels een muziekje erbij gepakt en op de geluiden van Gérard van Maasakkers loop ik een eind weg. Later de top 2000 voor iets meer power. 

Vlak na mijn lunchplek kom ik aan in Schoonloo. Neem daar een mosterdsoep en ja hoor daar zitten de fietsers van gisteren. Praatje. En er komt een stel naar me toe. De man vraagt of ik alles bij me heb qua tent en waar ik ga overnachten. Hij weet een mooi campeerterrein. Dat heb ik ook gelezen maar er stond dat het trekkersveld dicht is. Echt zei hij? Ik kan wel even voor je gaan kijken! Hij op de fiets ernaartoe. Zijn vrouw inmiddels bij mij aangeschoven. Ook oud Pieterpadlopers. Zo aardig allemaal.

Ik kies een kleine camping. Aardige gast die ook law wandelaar is. Heel relaxed. Matje uitgerold en knots in slaap gevallen. Matje is toch echt lek. Tja. Nog ietsje minder comfort dan maar. Zolang het droog blijft ben ik heel tevreden. Nu rust pakken. Morgen 24 km. Pfffff zie er tegenop. Het lijf wordt sneller moe merk ik.

We zullen zien waar het avontuur eindigt.

Ps het is hier een camping met zorg. Ik ben niet de enige die hier moeilijk loopt. Bij mij gaat het in ieder geval weer over. Zo relativeer ik de pijntjes maar een beetje.

Ik ben dubbel en dik een bofkont!